‘Alice in De Volkskrant’ zou een regelmatige Phlizz-rubriek kunnen zijn, gezien hoe vaak de woordcombinatie Alice in Wonderland voorkomt in die krant. De betreffende artikelen knip ik meestal uit – als ik de schaar kan vinden. Graag maak ik de lezer deelgenoot.

Peter de Waard schreef in zijn column De kwestie (20-05-20) over geld, onder de titel “Is geld nu van ruilmiddel een tovermiddel geworden?”. Citaat: “Nu is geld alle economische theorieën overstegen. Het is van ruilmiddel geëvolueerd tot tovermiddel. Overheden voelen zich Alice in Wonderland. Ze kunnen onbeperkt lenen, omdat hun eigen centrale banken die leningen opkopen.” En de slotzin: “Ze [=economen] schrijven vaker sprookjes- dan economieboeken.”
Voor zover mij bekend heeft Alice nooit geld geleend, en zeker niet onbeperkt. De vergelijking slaat dan ook als kut op Dirk. Toch is uit kop en slotzin duidelijk wat De Waard bedoelt: hij ziet Alice als de verpersoonlijking van het sprookje, als een soort tovervrouwtje, als een zusje van Sneeuwwitje, Roodkapje en Doornroosje, als een nichtje van Harry Potter. Kortom, als alles wat ze juist niet is.
Het meest wonderbaarlijke is dat de vergelijking bij vele lezers toch waarschijnlijk een vaag soort gevoel van herkenning zal oproepen, omdat het fenomeen ‘Alice in Wonderland’ ze bekend is van speel- of tekenfilm, strip- of kleurboek, of van citaten als het bovenstaande. Daarmee is de cirkel rond.

Sheila Sitalsing heeft al eerder getoond dat ze ‘Alice’ werkelijk heeft gelezen, en dat blijkt ook uit de in de vorige Phlizz aangehaalde passage uit haar column van 15 mei. Jammer genoeg is daar de titel weggevallen, die luidde ‘Waterpijp’. Ook de slotzin verdient het hier te worden geciteerd: “Deemoedig beloofde de minister beterschap. Uit de pijp van de Rups kringelde rook.”

Van een vriend kreeg ik een artikel uit de Volkskrant van 20 maart, dat ik zelf niet meer had. Een interview met de 89-jarige Tonke Dragt. Interessant, maar ik had het niet bewaard. Nu pas zag ik dat de schrijfster poseerde voor haar boekenkast, waarin tientallen Aliceboeken te herkennen waren – duidelijk een verzameling. Wat jammer dat in het artikel daar met geen woord over wordt gesproken.

En dan is er nog de link tussen Alice en de bizarre samenzweringstheorieën in verband met de coronaepidemie. Op 4 juni was de zaterdagbijlage van de Volkskrant gewijd aan de wereld van het complotdenken. Een artikel van Michael Persson, “De feiten zullen volgen”, gaat over de Amerikaanse beweging QAnon – met miljoenen aanhangers die menen dat de media louter leugens verspreiden. Belangrijkste aanhanger: Donald Trump. Twee citaten uit dit artikel: “Hij [een woordvoerder] verwees naar Godfather III, Sneeuwwitje en Alice in Wonderland. En naar Het Grote Ontwaken, wat als het doel van de beweging kan worden gezien en verwijst naar eerdere religieuze oplevingen in de afgelopen eeuwen. Openbaringen, maar dan in de 21^ste eeuw.” En even verderop: “Onthoud: desinformatie is echt. God zegene u. Alice & Wonderland. Het Grote Ontwaken.” In een vervolgartikel op 8 juli wordt ook nog vermeld dat QAnon het Witte Konijn als mascotte hanteert. Citaat: “Heeft iemand anders ‘Q’ en het ‘Witte Konijn’ het konijnenhol in gevolgd en hoe dit allemaal samenhangt met het coronavirus?”

Zomaar met een onbekende een gesprek aangaan over Alice was altijd al riskant, maar nadat je de fatsoensrakkers van je af hebt geschud, dreigt nu dus een nieuw gevaar: te worden aangezien voor een complotdenker!