Scroll Top

Els M. van der Poort: Informatiedragers en ALICE

Phlizz

Online magazine van het Lewis Carroll Genootschap

In 1975 werd ik aangesteld als docent voor management en communicatievakken bij de toenmalige Bibliotheek en Documentatie-opleiding: de P.A. Tiele Academie, die later is opgegaan in de Haagse Hogeschool.  Al kort na mijn aanstelling werd mij gevraagd om aan 1e-jaars studenten  het vak Jeugdliteratuur te doceren i.v.m. langdurige afwezigheid van een collega.
Ik had vroeger zelf de bibliotheekopleiding en de opleiding tot jeugdbibliothecaris gevolgd dus  de vraag was begrijpelijk. Ik besloot om mij o.a. te richten op het KLASSIEKE KINDERBOEK en een van mijn voorbeelden daarbij werd ALICE IN WONDERLAND. Zelf bezat ik toen alleen maar de Prisma- uitgave met de vertaling van Reedijk en Kossmann.
Dus op zoek in bibliotheek en boekhandel naar bewerkingen, vertalingen en illustratoren. Mijn aanvankelijke aarzelende beslissing gaf mij steeds meer plezier en vol enthousiasme gaf ik de gevraagde colleges.

Twee jaar later ging ik als begeleidend docent mee op een werkweek met een groep 3e– jaars studenten naar Londen. Er was ook vrije tijd ingepland en ik ging met een collega naar Foyles, destijds een van de grootste boekhandels in Londen. Enkele studenten waren er al geweest en zij vertelden  enthousiast over de vele uitgaven van Carroll die zij er hadden gezien, met name ALICE. Ten overvloede werd mij gezegd “Kopen hoor! Docenten verdienen toch genoeg (!) en wij willen wel helpen sjouwen”. Ik was verrast dat deze studenten zich na 2 jaar nog mijn colleges uit het 1e jaar wisten te herinneren. ALICE had dus ook hen geboeid.
Wat een geweldige collecte was er te zien. Ik werd overvallen door een grote kooplust en sindsdien ben ik blijven verzamelen. Op enig moment was er in ons schoolgebouw “open huis” en diverse docenten konden een lokaal inrichten met een tentoonstelling over hun vakgebied, hobby of interessegebied. Ik koos natuurlijk voor ALICE maar gezien het karakter van de opleiding koos ik voor het thema ‘informatiedragers’ om vanuit verschillende invalshoeken het licht op ALICE te laten schijnen. En wat een mogelijkheden bleken er te zijn. Jammer genoeg geen papyrusrol of kleitablet maar wel naast de vele vertalingen, bewerkingen en illustratoren ook aandacht voor cd’s en cd-roms films, muziek- en videocassettes, grammofoonplaten, dvd’s, toneelteksten, lezingen, hoorspelen, musicals, affiches e.a.  Het werd een interessante, vrolijke en informatieve tentoonstelling die ik later nog enkele keren in diverse bibliotheken kon tonen.
De vele bezoekers, waaronder (toekomstige) studenten, ouders en andere belangstellenden, collega’s van andere opleidingen waren enthousiast. Hierna breidde mijn collectie zich snel uit. Sommigen kwamen met voorwerpen uit hun privébezit. Anderen boden aan om tijdens hun vakantie op zoek te gaan naar vertalingen.

Vooral de parafernalia betreffende ALICE waren bij velen in trek en het was steeds een verrassing wat er werd gebracht of gestuurd: postzegels, ansichtkaarten, bladwijzers, speelgoed, schrijfwaren, reclamemateriaal, toiletspullen, kleding en andere merchandise.

In die tijd bezocht ik natuurlijk ook Oxford (de Sheepshop was een bron van vermaak). Ik kocht veel en vaak in boekhandels en antiquariaten in Engeland en de VS. Ik werd ook lid van het Lewis Carroll Genootschap maar dat trok mij destijds niet zo aan. Een heel verschil met de huidige positieve situatie! Ook al waren mijn colleges maar eenmalig geweest, ze werden wel de basis voor deze zich steeds uitdijende verzameling.
Enige tijd geleden besloot ik om afstand van de collectie te doen, eerst door verkoop op boekenmarkten en bij de symposia van het Genootschap, maar dat werd mij fysiek te zwaar. Daarom heb ik mijn overige werken geschonken een het LCG en vind het fijn dat andere verzamelaars er weer profijt van hebben.

Het was en is een boeiend fenomeen dat vanuit zo veel invalshoeken ALICE is en wordt benaderd.

juni 2024

[print_button]