Phlizz
Online magazine van het Lewis Carroll Genootschap
Digitaal dwalen
Waarschijnlijk wel elke dag, maar dan toch zeker elke week wordt er wel ergens aandacht besteed aan het werk van Lewis Carroll, verreweg het meest aan Alice. Een nieuwe uitvoering of een film, een popsong, een vertaling/bewerking, in fantasy, in fan fiction, in politieseries (zie elders in deze Phlizz, maar dan gaat het over The Hunting of the Snark), in een quote (meestal met een vergelijking: onze nationale keeper in Quatar rondlopend als Alice in Wonderland), in een cartoon.
Geregeld is het gebruik wat lukraak, maar in de Kunst, Media, etc.-bijlage van de Volkskrant van woensdag 1 februari wordt Alice’ verblijf in en terugkeer bovengronds mooi volgehouden als beeld voor even iets opzoeken op internet, en veel, veel later eens een keer terugkeren uit die digitale wereld. Soms gaat dat min of meer per ongeluk, maar even vaak kennelijk heel doelgericht.
Je begint met iets opzoeken, gewoon omdat je iets wilt weten of uit nieuwsgierigheid. Al snel valt je oog op iets anders, en weer iets anders, je volgt ineens een heel ander pad en voor je het weet, zit je diep in een andere wereld. Inderdaad, als Alice, die gevallen is in het konijnenhol. Het aardige is ook dat je, net als Alice, uit nieuwsgierigheid, dit holletje voor een deel zelf gegraven hebt. Een flinke tijd later ‘kruip je naar boven’. Een volgende keer herinner je je het aardige van die toevallige zoektocht, en ga je iets gerichter zelf graven. Hiervoor heeft de auteur van het Volkskrant-artikel, Lanthe Sahadat, de schitterende term ‘het triviale konijnenhol’ opgepikt. Dat heeft natuurlijk het risico dat je je verliest, en je te weinig realiseert dat je misschien beter terug naar de reële wereld zou kunnen gaan. Ook Alice wil op een bepaald moment weten waar de uitgang is. Chesire en de personages aan de theetafel kunnen of willen haar die niet wijzen, ze komt zelfs nog dieper in Wonderland. Tot het haar te veel wordt, en die wereld van zich af schudt.
Zo ontwaakt de digitale konijnenholenduiker. De auteur krijgt het ook nog eens voor elkaar de kenners van deze materie te laten praten binnen het ‘rabbit-hole’-beeld. Mooi gedaan.
Het fijne is verder dat het artikel ook nog een paar fraaie illustraties oplevert, drie stuks, van illustrator Boris Schut. De hiernaast afgebeelde is de kleinste, onderaan het artikel (p. V6).
(HvV)
[print_button]