Phlizz
Online magazine van het Lewis Carroll Genootschap
Op een regenachtige maandagmiddag treffen Bas en ik Tilly Pieëte in de bibliotheek van Hoogvliet (Rotterdam) waar zij exposeert met een verzameling werken die verwijst naar Alice in Wonderland. Tilly is een innemende vrouw met kort grijs haar en een Engels accent. Voordat we gaan zitten lopen we gezamenlijk langs haar werk. Voor het raam staat een vitrine met een matroesjka doos. De dozen, van binnen en van buiten beschilderd vertellen haar versie van Alice. Op één van de dozen staat een vurig rode mond die venijnig “off with their heads” schreeuwt en een paar voeten die gestoken zijn in rode hooggehakte schoenen met een rood hart op de hiel. Er bestaat geen twijfel over het hoofdstuk dat hierop verbeeld wordt. De rode schoenen zelf staan in een andere vitrine. De kunstenares merkt op dat als de hartenkoningin in deze tijd had geleefd ze hoge hakken had gedragen. Ik kan niet anders dan het met haar eens zijn.
Wandelend langs haar werk valt op dat ze gebruik maakt van veel verschillende stijlen. Zo kan het schilderij van Alice en de rups prima geplaatst worden als illustratie in een kinderboek terwijl de ‘madness’ van de Hatter van het doek afspat en zeker niet geschikt is voor tere kinderzieltjes. Twee over elkaar buitelende jongens geven een vrolijke vertolking van Tweedledum en Tweedledee. Voorbereidend aan dit bezoek kwam ik steeds één opmerking tegen: “Zijn we niet allemaal een beetje Alice?” Dit gegeven heeft zij verwerkt tot een persoonlijk portret waarin zij een foto uit haar jeugd heeft gebruikt als verpersoonlijking van Alice. Het werk van Tilly bestaat uit gemengde technieken, collage en acryl. Het is niet alleen een mix van materialen maar ook een mix van werkelijkheid en fantasie.
Als we gaan zitten praten we over Alice als inspiratiebron. Opgegroeid in Canada is de Engelse Alice ‘haar’ Alice. Tijdens zondagsschool werden de kinderen voorgelezen uit o.a. Alice in Wonderland, The Hobbit en The Lion, the Witch and the Wardrobe. Het voorlezen werd dus vooral gebruikt om de kinderen te vermaken en niet als basis voor godsdienstles. Dit was de eerste keer dat zij in contact kwam met de verhalen van Alice. Daarna bleef Alice als het ware haar pad kruisen. De Walt Disney film, op school het boek gelezen en nu, op latere leeftijd heeft zij Alice in het Nederlands gelezen.
Het creatieve talent werd op highschool ontwikkeld, maar na de terugkeer in Nederland heeft haar kunstzinnige vorming voor lange tijd stilgelegen. Echter aan het einde van haar werkzame leven heeft Tilly besloten alsnog een opleiding beeldende kunst te volgen bij SKVR in Rotterdam. Een tweede carrière, daar waar haar hart ligt. Niet al haar werk is Alice-gerelateerd maar toch blijft zij steeds weer terugkomen: “Ik ben er vaak mee bezig, er zit zoveel perfectief in het verhaal. Het verhaal van opgroeien, groter worden en weer krimpen. De verschillende dieren en hun menselijke gedragingen. Dit alles geeft steeds weer de stimulans en inspiratie om iets nieuws te maken dat toch weer aan Alice gerelateerd is. “
In iedere fase van haar leven zijn er verschillende aspecten van het Wonderland die Tilly blijven raken. Als klein meisje was het dromerige gevoel dat het verhaal van Alice opriep het meest fascinerende. Eerst loop je hier, dan ineens is de omgeving helemaal anders. Als tiener was daar het nummer van Jefferson Airplane (>>klik<<)dat weer een heel andere dimensie aan het verhaal gaf. Tilly is geen groot verzamelaar van Alice-boeken maar heeft wel het boek van Pat Andrea voor wie zij bewondering heeft.
Op onze vraag wie haar favoriete figuur uit het boek is wordt na enig nadenken het Konijn genoemd. Even blijft en stil en besluit ze “en Alice natuurlijk, zij is nog de verstandigste van allemaal”.
De matroesjka doos met Tilly’s versie van Alice in Wonderland
Tweedledum and Tweedledee
The hatter
Advice of a caterpillar
[print_button]