In De Groene Amsterdammer van 27 oktober 2022 schreef Joost de Vries een column over de politicus als typetje.

“In de versmelting tussen politiek, media, entertainment en celebrity-cultuur helpt het blijkbaar jezelf terug te brengen tot een brand, een wandelend logo, om jezelf niet te presenteren als mens, maar als een typetje. Van een mens verwachten we namelijk dingen. […] Van een typetje verwachten we helemaal niets, behalve dan dat het een amusant typetje is.” (p.53).

Vervolgens vergelijkt hij Boris Johnson met P.G.Wodehouse’s Bertie Wooster en Trump met het archetype van de harteloze non-nonsense-zakenman. Liz Truss was al tot krop sla veroordeeld voordat ze de kans had een icoon voor zichzelf te bedenken.
Onze minister-president wordt vergeleken met de Cheshire Cat:

“Wij hebben Mark Rutte – die in zijn geforceerde optimisme nog het meest de tekenfilmfiguur van de Cheshire-Cat imiteert, uit Alice in Wonderland, een ongrijpbaar beest dat gekenmerkt wordt door een chronische, tanderige grijns, waarvan je nooit helemaal weet of hij je toelacht of weglacht. Verschil is alleen dat de Cheshire Cat verdwijnt.”