Als kleuter moest ik vaak ‘onder de hoogtezon’. Mijn moeder spreidde een plaid uit en deed me een klein zwart brilletje op en daar zat ik dan een kwartiertje of zelfs wel langer. Om de tijd te doden las mijn moeder dan voor uit Alice in Wonderland, gevolgd door Alice in Spiegelland. Het was de bekende beige pocketeditie van Ad. Donker.

Toen ik ging studeren aan de kunstacademie in Enschede verliet ik mijn ouderlijk huis. In mijn nieuwe omgeving maakte ik al snel kennis met een overbuurvrouw en zij verzamelde Alice uitgaven.
Zo kwam mijn kleutertijd weer in mijn gedachten en met het oude exemplaar uit die tijd begon mijn verzameling. Ik heb drie thema’s gekozen als uitgangspunt, Nederlandse uitgaven, Engelse uitgaven met andere illustraties dan die van Tenniel (die ik uiteraard ook wel heb natuurlijk) en tenslotte zo veel mogelijk verschillende vertalingen. Ik heb inmiddels een bescheiden collectie opgebouwd en natuurlijk zijn er ook leuke ‘Alice’ artikelen bijgekomen in de loop van zo’n veertig jaar verzamelen. Ook ander werk van en over Lewis Carroll ontbreekt natuurlijk niet.

Wat mij zo boeit aan de verhalen is de nieuwsgierigheid en de onverschrokkenheid van de heldin.
Alles wordt met een open geest tegemoet getreden. Heerlijk!
Dat heeft natuurlijk veel te maken met de instelling van de auteur, die behalve logica ook die nieuwsgierigheid bezat. Hij was behalve wiskundige en auteur ook een begenadigd fotograaf, een ambacht dat in de nadagen van het Victoriaanse tijdperk nog in de kinderschoenen stond.

Al met al is mijn verzameling nog steeds aan het groeien, het is een hobby, waar ik nog lang niet op ben uitgekeken.