door Wilma Vlug 29 juni 2020

Phlizz

Online magazine van het Lewis Carroll Genootschap

Op vrijdag 7 februari, de tijd waarin in we elkaar nog mochten ontmoeten zonder anderhalve meter afstand, hield het Lewis Carroll Genootschap voor de vierde keer haar symposium. In de sfeervolle werfkelder van de Kargadoor in het hartje van Utrecht mochten we ruim 40 mensen ontvangen. De dag werd gestart met koffie en een tompouce in stijl (eet mij) waarna Bas Savenije ons als vanouds welkom heette.

Lenny de Rooy die wij allemaal kennen van haar website alice-in-wonderland.net nam ons mee in het creatieve proces van de illustraties van Tenniel. Zij liet ons zien dat Tenniel regelmatig zijn eigen eerdere tekeningen een beetje aanpaste om ze daarna opnieuw te gebruiken. Ook was in sommige tekeningen duidelijk te zien dat hij geïnspireerd werd door het werk van anderen. Zijn werk zit vol met verwijzingen en grapjes en als je naar het voetenwerk van bepaalde figuren in de Alice-boeken kijkt hield hij duidelijk van ballet. Daarnaast vertelde zij over de mode van Alice en leerde ons het verschil tussen het graveerwerk van Dalziel en Rollitz.

Onderaan deze pagina ziet u hier een aantal fascinerende voorbeelden van.

Na Lenny’s inspirerende lezing presenteerden Wilma Vlug en Casper Schuckinck Kool de grote Carroll quiz. Met gekleurde kaartjes konden de deelnemers het, voor hen, juiste antwoord geven. Een enkele keer kleurde de zaal nagenoeg geheel groen. Deze vragen bleken zo makkelijk dat er discussie was tussen Wilma en Casper of ze eigenlijk wel gesteld mochten worden. En eerlijk is eerlijk: als er iemand in de zaal zou zijn die de echte naam van Lewis Carroll niet kende dan zou die zich ook diep moeten schamen. Andere vragen waren echter zo moeilijk dat er slechts een enkel kaartje de lucht in ging. We leerden dat Carroll een appartement in Oxford had met maar liefst 10 ruimtes en een doka op het dak maar ook dat Herman Koch tijdens zijn middelbare school tijd een hekel had gekregen aan Alice in Wonderland. Het werd een uurtje waarbij veel gelachen werd en we allemaal weer doordrongen werden van de veelzijdigheid van Carroll. Vanzelfsprekend had aan het einde van de quiz iedereen gewonnen zoals het een ware caucus race betaamd en kreeg iedereen een snoepje als prijs. Voor Casper als quizmaster was daar de Carrolliaanse vingerhoed.

Voordat we aan de lunch gingen was er even extra tijd ingeruimd voor Aart Rietveld. Zijn overleden vrouw, Mary Boxen, was een groot liefhebber en verzamelaar van het werk van Lewis Carroll en één van de eerste leden van het allereerste Lewis Carroll Genootschap. Aart wilde graag een deel van de collectie van zijn vrouw ter beschikking stellen aan het Genootschap. Daar zijn wij hem zeer erkentelijk voor.
Henri Ruizenaar had ook dit jaar weer een groot aantal boeken voor de verkoop meegenomen voor de boekenmarkt waar velen van ons zich toch weer lieten verleiden om een boek aan de verzameling toe te voegen.

Zoals ieder jaar starten we de middag met een korte film. Deze keer is er gekozen om de Russische opera van Unsuk Chin >>klik<< te vergelijken met de balletuitvoering van The Royal Ballet >>klik<< Twee totaal verschillende voorstelling, maar ieder op z’n eigen manier indrukwekkend.

Hierna was het tijd voor de lezing van Maxim Februari met de titel ‘Schildpadden zijn insecten: de toverkracht van de taal’

Maxim weet als geen ander hoe bijzonder die toverkracht is en in zijn boeken haalt hij dan ook meer dan eens de woorden van Carroll aan. Met een aantal voorbeelden en dia’s van de oorspronkelijke tekeningen van Carroll zelf neemt hij ons mee in de wondere wereld van de taal.
“Niet goed,” zei de Rups. “Niet helemaal goed, dat is waar” zei Alice bedeesd, “sommige woorden zijn veranderd.” “Het is fout van begin tot eind,” zei de rups beslist, en ze zwegen enkele minuten.

Taal heeft vele mogelijkheden en spreekt altijd tot de verbeelding. Kunstenaars gebruiken taal op velerlei manieren zoals Hazel Clausen die het Zwitserse volk de Uvulieten verzon of Shea Hembrey die als kunstproject 100 verschillende kunstenaars werd.
Maar waarom dan de titel van deze lezing? Waarom zijn schildpadden insecten? Dit is geïnspireerd op de Engelse cartoon van een dame met allerlei dieren. Zij moet een kaartje kopen voor de meeste van haar dieren want: “Katten zijn honden, en konijnen zijn honden, en papegaaien ook. Maar deze schildpad is een insect, en dus reist hij gratis.” En dat maakt haarfijn duidelijk hoe ingewikkeld, maar ook magisch taal kan zijn. En voor de rest van de lezing: je had erbij moeten zijn.

Om even bij te komen van alle indrukken van de lezing nemen we een kwartiertje pauze voor een kop koffie. Hierna neem Bas het woord om het verleden en de toekomst van het Genootschap te bepreken. Op 25 april 2019 hebben we een enquête hierover gehouden waaruit bleek dat er veel waarde wordt gehecht aan communicatie en ontmoeting. Daarna hebben we op 20 juli een brainstormsessie gehouden met 9 deelnemers. Deze had als uitkomst dat het doel van het genootschap zou moeten zijn om een kennis-hub te worden m.b.t. Lewis Carroll en zijn werk, actief voor Nederlandse informatie en doorgeefluik voor buitenlandse activiteiten. Hierop zijn enkele verbeteringen aan de website aangebracht en is Phlizz ontstaan.
Henri geeft een toelichting op de voortgang van de facsimile van ‘Lize in het Wonderland’.

Daarna is het tijd voor de borrel waar vele van ons nog even blijven hangen om gezellig met elkaar bij te praten. Met dank aan Mikos Teuben voor de foto’s.
We verheugen ons op volgend jaar!